Özet

Amaç: Özefagus atrezili (ÖA) yenidoğanlarda preoperatif üst poş radyografisinin tedavi yönteminin belirlenmesindeki etkinliğini araştırmak ve ayrıca üst özefagus seviyesinin radyografik değerlendirmesinin anastomoz gerilimi tahminine katkısını analiz etmektir.

Yöntem: 2014-2020 yılları arasında distal fistüllü ÖA nedeniyle primer özefagus onarımı yapılan yenidoğanlar retrospektif olarak incelendi. Preoperatif üst poş grafilerinde ve ameliyat sırasında değerlendirilen üst özefagus seviyeleri karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmaya toplam 36 olgu dahil edildi. On sekiz (%50) hastada ince kateter, 18 (%50) hastada kalın kateter kullanılarak kontrastlı üst poş grafileri çekildi. Preoperatif poş radyografileri ve intraoperatif üst özefagus seviyeleri %80,5’te (n=29) tutarlıydı; %19,5’te tutarlı değildi. Kalın kateter kullanımında radyografik ve intraoperatif düzeyler arasındaki uyum oranı ince kateterlere göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0,03). Üst poş seviyesi 1. veya 2. torasik vertebrada olan altı hastada (%16.6) anastomoz gergin olarak yapılabildi.

Sonuç: Kalın kateter ilerletilerek üst poş radyografisinin çekilmesi, üst özefagusun gerçek seviyesinin belirlenmesinde etkilidir. Kalın kateter ile çekilen grafilerde üst özefagus poşu 1. veya 2. torasik seviyede ise anastomozun gergin olacağı tahmin edilebilir.