Özet

AMAÇ

Bu çalışmada; vazovagal senkoplu hastaların en az 3 yıllık orta dönem izlemleri, izlemde tedavi yanıtları, senkop ve presenkop tekrarlama sıklığı, senkop nükslerine neden olan predispozan faktörler ve prognozun değerlendirilmesi, bu hastaların izlemi ve tedavisine yönelik katkıda bulunacak bilgilerin elde edilmesi amaçlandı.

YÖNTEMLER

Ocak 2008-Aralık 2009 tarihleri arasında senkop nedeniyle başvuran 285 hasta dosyası tarandı. Bunlardan ulaşılabilen ve vazovagal senkop tanısı kesinleşen 114 hasta çalışmaya alındı.

BULGULAR

Senkop nedeniyle araştırılan 285 hastada; vazovagal senkop %51.2, psikiyatrik psödosenkop %22.1, nörolojik kökenli senkop %14.4, kardiyak senkop %2.1, açıklanamayan senkop %10.2 sıklıkta saptandı. İzlem sonuçları değerlendirilen 114 hastanın 67'si kız (% 58.8), 47’si erkekti (%41.2), (kız/erkek oranı 1.4/1). Hastalarımızın başvuru yaş ortalaması 11.7±2.5 yıl olarak bulundu. İlk senkop yaşı ortalaması 11.3±2.5 bulundu. Cinsiyet faktörünün, prodromal semptomların varlığı ya da yokluğunun, tanı anında tilt yanıtının ve türünün senkop nüksüne ve izlemdeki senkop sayısına etkisi

saptanmadı. Tilt testi sonrası senkop atak sayısında belirgin azalma görüldü. İlaç tedavisi başlanan 26 hastadan 15’inde takipleri boyunca senkop nüksü görülürken, ilaç başlanmayan 88 hastanın 16’sında senkop nüksü görüldü. İlaç tedavisi alan grupta senkop nüksü daha yüksek saptandı.

SONUÇ

Eğitim ve tavsiyeler, sıvı ve tuz alımının arttırılması çocukluk çağı vazovagal senkobu için başarılı bir tedavi şeklidir. Tekrarlayan senkop atakları olan hastalarda β bloker tedavisi önerilerin yanısıra kullanılabilir. Ancak tekrarların önlenmesi için beta bloker tedavisinin etkisi sınırlıdır. Bu nedenle, ilaç sadece sık sık tekrarlayan vazovagal senkobu olanlarda kullanılmalıdır.